Αφίσα:

Εισήγηση εκδήλωσης – συζήτησης:

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ

ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ

Σάββατο 25/01, 18.00, Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη)

Έχει ήδη περάσει σχεδόν ένας μήνας από την προσωρινή λήξη του απεργιακού αγώνα στα Πανεπιστήμια ενάντια στο μέτρο της διαθεσιμότητας. Η καταγραφή της εμπειρίας των αγωνιζόμενων υποκειμένων, ο απολογισμός και η (αυτο)κριτική είναι απαραίτητη μετά από κάθε κινητοποίηση ώστε να αντληθούν εκείνα τα διδάγματα που θα επιτρέψουν τη συνέχισή του αγώνα με καλύτερους όρους αλλά και θα αποτελέσουν παρακαταθήκη συνολικότερα για το ταξικό ανταγωνιστικό κίνημα, πόσω μάλλον μετά από μια απεργία πρωτόγνωρης διάρκειας, μαχητικότητας και χαρακτηριστικών όπως αυτή στα Πανεπιστήμια.

Όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή, η απεργία στα Πανεπιστήμια δεν έχει οδηγήσει το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου σε συγκεκριμένες παραχωρήσεις, πέρα από κάποιες θολές «υποσχέσεις» για την επαναπρόσληψη ενός αριθμού εργαζομένων που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθούν. Η αξία της απεργίας όμως δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από τα συγκεκριμένα αποτελέσματά της, π.χ. από αν κατάφερε να μειώσει των αριθμό των απολύσεων, αλλά και από τα ζητήματα που τέθηκαν όσον αφορά τόσο στη μορφή όσο και το περιεχόμενο του αγώνα. Πράγματι, τέθηκε μια σειρά από ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης και της διαχείρισής της μέσω της ακραίας απαξίωσης της εργασιακής δύναμης:

·         Ο ρόλος του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού ως μορφής οργάνωσης του αγώνα: πελατειακές σχέσεις, παραγοντισμός, οργανική σχέση με τη διοίκηση, συντεχνιακός χαρακτήρας, διαχωρισμός των εργαζόμενων όχι μόνο κατά κλάδο και εργασιακή σχέση (συμβασιούχοι, μόνιμοι, εργολαβικοί) αλλά και κατά χώρο εργασίας (π.χ. ΕΚΠΑ-ΠΑ.ΠΕΙ.), αναπαραγωγή της λογικής της ανάθεσης, αυταπάτες της βάσης περί επιμέρους ρυθμίσεων ή νομικής οδού για την ικανοποίηση των αιτημάτων, ατομικιστική χρήση του συνδικάτου.

·   Οι μορφές αυτο-οργάνωσης των εργαζομένων μέσα και ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τα όρια τους: σπάσιμο της λογικής της ανάθεσης (;), κοινή οργάνωση διαφορετικών κομματιών -στη συγκεκριμένη περίπτωση φοιτητών και εργαζόμενων, δημιουργία μιας νέας κοινωνικότητας ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους φοιτητές μέσα από τη συγκρότηση της απεργιακής κοινότητας αγώνα.

·         Ο εγκλωβισμός των αγώνων στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας και το πρακτικό ξεπέρασμα των ορίων που αυτή θέτει: απεργιακές περιφρουρήσεις, μπλοκάρισμα της παραγωγικής διαδικασίας – αναστολή της λειτουργίας του Πανεπιστημίου, συνέχιση της απεργίας παρά την επαναλαμβανόμενη κήρυξη της ως παράνομης από τα δικαστήρια, ποινικοποίηση της απεργιακής δράσης, μέτρα έκτακτης ανάγκης όπως π.χ. η διαδικασία της ατομικής απογραφής και εισαγωγή του ιδιώνυμου πειθαρχικού παραπτώματος της μη-απογραφής στο πειθαρχικό δίκαιο, εμπλοκή της ασφάλειας στις συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων και των φοιτητών.

·         Η σχέση των αγώνων των εργαζόμενων στις κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία) με τους «χρήστες» των υπηρεσιών: ανάδειξη της κοινότητας των συμφερόντων από τη σκοπιά του κοινωνικού μισθού (μετακύλιση του κόστους, ιδιωτικοποίηση)-της αναδιάρθρωσης των σχέσεων εκμετάλλευσης (π.χ. επέκταση επισφαλών σχέσεων εργασίας), μορφές επικοινωνίας και κοινής δράσης.

·         Οι αδυναμίες της σύνδεσης του αγώνα των εργαζομένων με αυτόν των φοιτητών: αποτυχία συγκρότησης κοινών αιτημάτων, περιορισμένη επικοινωνία και διαχωρισμένες διαδικασίες.

·          Η προσπάθεια διάλυσης της απεργίας από μερίδες φοιτητών: η απαθής ή η εχθρική στάση τους απέναντι στον αγώνα (ΔΑΠ, ΜΑΣ, Ανεξάρτητοι Φοιτητές), καθώς και η υποκατάσταση της δουλειάς των διοικητικών (π.χ. επιτηρήσεις εξεταστικών) από ορισμένους μεταπτυχιακούς ή υποψήφιους διδάκτορες.

·         Η ιδιωτικοποίηση-επιχειρηματικοποίηση του Πανεπιστημίου: μετακύλιση του κόστους στους φοιτητές, και τους γονείς τους, «αυτοχρηματοδότηση»-επέκταση πεδίων καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσω των εργολαβιών και των ερευνητικών προγραμμάτων, ενίσχυση και εμπέδωση της ατομικιστικής ιδεολογίας στους φοιτητές λόγω της ανάληψης του κόστους εκπαίδευσης από τους ίδιους.

·         Ο λόγος της αριστεράς περί κοινωνικών αγαθών – «δημόσιου» πανεπιστημίου έναντι της κριτικής του ρόλου του Πανεπιστημιού ως θεσμού του καπιταλιστικού κράτους: αναπαραγωγή / πειθάρχηση / κατανομή της ειδικευμένης εργασιακής δύναμης, μονοπωλιακή παραγωγή και αναπαραγωγή της επιστημονικής γνώσης ως διαχωρισμένης γνώσης που προέκυψε από την αλλοτρίωση της άμεσης πρακτικής εμπειρίας του συλλογικού εργάτη, διαχωρισμός διανοητικής-χειρωνακτικής εργασίας, παραγωγή και αναπαραγωγή της κυρίαρχης εθνικής ιδεολογίας, η επιστημονική έρευνα ως μοχλός ανάπτυξης του κεφαλαίου, κατασκευή του ιδεολογικού ρόλου του φοιτητή ως διαχωρισμένου, διαταξικού και υποτιθέμενα προνομιακού υποκειμένου, το πανεπιστήμιο ως μηχανισμός κοινωνικής ανέλιξης και ιδεολογία που τον συνοδεύει.

·         Το ιδεολόγημα της «ακαδημαϊκής κοινότητας» και των υποτιθέμενων κοινών συμφερόντων: αυταπάτες για το ρόλο της διοίκησης, ψευδής διάκριση Συγκλήτου-Συμβουλίου Ιδρύματος, ο ρόλος ορισμένων «συμμάχων» μας ανάμεσα στα μέλη ΔΕΠ σε σχέση με τη λήξη της απεργίας και την επιστροφή των διαθέσιμων στις δουλειές τους.

·         Το άνοιγμα των πανεπιστημιακών χώρων και της υλικής τους υποδομής στα αγωνιζόμενα κομμάτια της τάξης μας (άνεργους, μισθωτούς συνταξιούχους): προλεταριακή χρήση του πανεπιστημίου και «πανεπιστημιακό άσυλο».

Ο κατάλογος των ζητημάτων που άνοιξε ο αγώνας στα Πανεπιστήμια μπορεί να συνεχιστεί και να αναπτυχθεί για πολλές σελίδες ακόμα. Η άμεση ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ εργαζομένων και φοιτητών, ο απολογισμός και η αυτοκριτική του αγώνα καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη για την προοπτική συνέχισής και επέκτασής του, για την προώθηση της αυτο-οργάνωσης, του ξεπεράσματος των διαχωρισμών και της ανάθεσης, για την ενίσχυση του ταξικού περιεχομένου του αγώνα. Για όλους τους παραπάνω λόγους, εργαζόμενοι και φοιτητές που συμμετείχαμε από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα στις κινητοποιήσεις σας καλούμε να συμμετάσχετε στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25/1, 18.00, στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη).

Μέλη της απεργιακής επιτροπής του ΕΚΠΑ | Αυτόνομο Σχήμα ΦΜΣ | Ελευθεριακή Παρέμβαση Πολιτικών Μηχανικών | Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου | Ελευθεριακό Σχήμα ΣΕΜΦΕ | Αυτόνομο σχήμα ΣΚΣ