κείμενο για τον νέο νόμο πλαίσιο από την κατάληψη ΣΓΤΚΣ

ΣΤΟ ΖΟΦΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ετοιμάζουν..να γiνουμε ο εφiαλτης τους!

Διανύουμε μία περίοδο συστημικής κρίσης, δομικό στοιχείο του καπιταλισμού ο οποίος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την ισχύ του. Στα πλαίσια αυτής της συγκυρίας, κράτος και κεφάλαιο, σε πλήρη συστράτευση με τους “σωτήρες” της χρεωκοπημένης ελληνικής οικονομίας (ΔΝΤ– Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και σε πλήρη συμμόρφωση με τις επιταγές της Ευρωπαικής Ένωσης, βρήκαν το πάτημα για να εξαπολύσουν μία ολομέτωπη επίθεση στην κοινωνία. Αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων (απολύσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων), ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων και κοινών αγαθών (υγεία, μεταφορές, ενέργεια) και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας είναι μερικά από τα σχέδια της πολιτικής τους ατζέντας.

Μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα τρομοκρατίας και τρομο-υστερίας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους συμμάχους της περνάει νόμους και μνημόνια με fast track διαδικασίες χωρίς καν να ζητάει την κοινωνική συναίνεση, που υπό άλλες συνθήκες θα της εξασφάλιζε τη νομιμοποίηση. Και όλα αυτά με τα ην επίσημη χορηγία και των ΜΜΕ που προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος. Το “κράτος Πρόνοιας” φεύγει και την θέση του παίρνει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Μια νέα χούντα.

Το καλοκαίρι, 24 Αυγούστου, σε μία νεκρή κινηματικά περίοδο, υπερψηφίζεται το νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ένα νομοσχέδιο-ταφόπλακα για τα όποια ψήγματα δωρεάν και δημόσιας παιδείας είχαν απομείνει. Μετατρέποντας έτσι, τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις, τους φοιτητές σε πειθαρχημένους και ευέλικτους εργαζόμενους και την γνώση σε εμπόρευμα. Συγκεκριμένα, οι σαρωτικές αλλαγές έρχονται στον τομέα της  χρηματοδότησης, της αξιολόγησης και της διοίκησης των ιδρυμάτων αλλά και στο ίδιο το ‘’μοντέλο’’ του φοιτητή.

  • Καταργεί την έννοια του ενιαίου πτυχίου και το αντικαθιστά με τον ατομικό φάκελο σπουδών. Έτσι ωθεί τον φοιτητή σε ένα συνεχές κυνήγι πιστωτικών μονάδων και στην όξυνση του ανταγωνισμού. Ακόμα καταργεί τα επαγγελματικά δικαιώματα και εισάγει τον τίτλο ακαδημαϊκής πιστοποίησης ο οποίος εντάσσεται σε μια 8βάθμια κλίμακα.
  • Ανοίγει ο δρόμος για επιβολή διδάκτρων, καταργούνται δωρεάν σίτιση, στέγαση και διανομή συγγραμμάτων, γεγονός που αυξάνει το κόστος διαβίωσης των φοιτητών.
  • Ο νέος νόμος πλαίσιο εντατικοποιεί τις σπουδές και την καθημερινότητα των φοιτητών (υποχρεωτικές παρακολουθήσεις στις θεωρίες, όριο εξέτασης 3 φορές ανά μάθημα, όριο φοίτησης σε ν+2). Οι  μεταρρυθμίσεις αυτές εντείνουν τον ατομικισμό μεταξύ των φοιτητών και εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ιδεολογικής πειθάρχησης.
  • Καταργείται ολοκληρωτικά το άσυλο σε μία απόπειρα γενικευμένης καταστολής. Το άσυλο δεν είναι ούτε θεσμικό, ούτε ακαδημαϊκό αλλά κεκτημένο κοινωνικών αγώνων και ως τέτοιο θα το υπερασπιστούμε.
  • Εντάσσει τα πειθαρχικά συμβούλια δηλαδή ακαδημαϊκά δικαστήρια που δικάζουν τα “παραπτώματα” των απείθαρχων φοιτητών με ποινές χρηματικού ποσού, αναστολή ή και κατάργηση δικαιώματος φοίτησης
  • Τα ιδρύματα πλέον θα αξιολογούνται και θα χρηματοδοτούνται ανάλογα με την αποδοτικότητα τους, δηλαδή το κατά πόσο το γνωστικό αντικείμενο της κάθε σχολής κρίνεται επικερδές από τις επιχειρήσεις που θα εισβάλλουν και θα αναλαμβάνουν την χρηματοδότηση. Κατά συνέπεια θα δούμε τα ιδρύματα να διαχωρίζονται σε “παραγωγικά” και μη, με αποτέλεσμα αυτά που δεν προσελκύουν το ενδιαφέρον των επενδυτών να κλείνουν ή να συγχωνεύονται. Και αυτό γιατί θα εξαρτώνται αποκλειστικά από μια κρατική χρηματοδότηση που θα μειώνεται συνεχώς, καθώς το κράτος θέλει να αποδεσμευτεί από αυτήν.
  • Στο συμβούλιο (το νέο όργανο διοίκησης) δεν θα συμμετέχουν πλέον μόνο άτομα της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και εξωπανεπιστημιακοί φορείς αποσκοπώντας στο να περάσουν αναίμακτα- χωρίς φοιτητικές πιέσεις οι πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης.

Οι πτυχές του νόμου έχουν ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζονται με χαρακτηριστικό παράδειγμα στις εστίες όπου γίνεται ξεκάθαρη η επίθεση στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν είναι καθόλου τυχαίες. Θέλουν να προσαρμόσουν το πανεπιστήμιο στις νέες ανάγκες της αγοράς. Πιστεύουμε ότι ο ρόλος του πανεπιστημίου είναι να αναπαράγει εκτός από την κυρίαρχη ιδεολογία του καπιταλιστικού συστήματος και το επόμενο εργατικό δύναμικό. Οπότε η παρούσα εκπαιδευτική μεταρρυθμιση με τον νέο νόμο πλαίσιο συσχετίζεται άμεσα με την υπόλοιπη καπιταλιστική-εργασιακή αναδιάρθρωση. Με απλά λόγια, σε αυτήν την συγκυρία, αυτό που χρειάζεται η οικονομία τους είναι φθηνούς, χειραγωγήσιμους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.

Σε μια κοινωνία αναβρασμού και συσσωρευμένης οργής, όπου λαμβάνουν χώρα μαζικές συγκρουσιακές απεργίες, καταλήψεις πλατειών, λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά και κινημάτων άρνησης πληρωμών, το φοιτητικό κίνημα δεν θα μπορούσε να είναι αποκομμένο από την συνολικότερη αντίσταση. Εξάλλου, η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης είναι μονάχα μία πτυχή της συνολικότερης επίθεσης που δεχόμαστε. Έτσι και εμείς πιστεύουμε ότι οι αγώνες μας, δεν πρέπει να περιοριστούν μονάχα στα φοιτητικά ζητήματα αλλά να συνδεθούν άμεσα με τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες.

Ο αγώνας μας ξεκινάει με τις καταλήψεις διαρκείας μέσα στις σχολές σε συνδυασμό με την  συνεχή παρουσία μας στους δρόμους. Για εμάς η κατάληψη αποτελεί ένα δυναμικό μέσο πίεσης, αντιπληροφόρησης και συσπείρωσης των αγωνιζόμενων. Σκοπός μας είναι να ανατρέψουμε το νέο νόμο-πλαίσιο, μπλοκάροντας την εκπαιδευτική διαδικασία και παράλληλα να μετατρέψουμε τις καταλήψεις σε ανοιχτά κέντρα αγώνα και πεδία ζύμωσης που θα προωθήσουν το μαζικό κίνημα και την πάλη μας.

αγώνας ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας,

ενάντια  σ’ όσους μας θέλουν υπάκουους και υποταγμένους,

αγώνας  για  ζωή και αξιοπρέπεια.

ανοιχτό συντονιστικό κατάληψης

Σχολής Γραφικών Τεχνών & Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΣΓΤΚΣ), ΤΕΙ Αθήνας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *